امشب را نخوابیم! آخرین فرصت است!

شب قدر رسید ... وارد هیئت می‌شوم ... طبق روال سال‌های قبل ... همان حسینیه ... همان واعظ ... همان مداح ... خدا را سپاس که توفیق دوباره خواندنش را نصیبم می‌کند.

به کناری می‌روم ... می‌نشینم ... هر کس حال خود را دارد ... آن‌سوتر دختری را می‌بینم که دست در دست مادرش وارد می‌شود ... دیگری همراه خواهرش ... آن یکی طفلی در بغل دارد ... به گوشه‌ای خیره می‌شوم و منتظر می‌مانم تا سخنرانی شروع شود ... چند دقیقه‌ای مانده است ... برای لحظه‌ای به یاد کسانی افتادم که شاید دوست داشتند اکنون همراه من باشند و مناجات بخوانند اما نمی‌توانند. پدر بزرگ‌ها، مادر بزرگ‌ها، پدران، مادران، خواهران، برادران، خاله‌ها، دایی‌ها، عموها، عمه‌ها، دوستان و آشنایانی که سال‌های پیش را با هم به مجالس می‌آمدیم. خاطرات گذشته مثل پرده سینما از مقابل چشمانم عبور می‌کند. به یاد دوستی افتادم که سال پیش با هم شب قدر را در همین مکان سپری کردیم.

دوستی مهربان و بی‌ریا که امشب را به دلیل سانحه‌ای غیر منتظره بر روی تخت بیمارستان سپری می‌کند. به راستی نه من و نه خودش گمان نمی‌کردیم تقدیر امسالش قطع نخاع شدن و بستری گشتن در بیمارستان باشد ... اشک در چشمانم حلقه می‌زند. یاد پدر و مادرم بخیر.

آن سال‌ها مثل همین کودکان دست در دست آنان به هیئت می‌آمدم. وقتی خسته می‌شدم نوازش‌های مادر آرامش‌ بخش جانم بود. وقت سخنرانی چنان با دقت گوش می‌کرد که گویا واعظ تنها برای او سخن می‌گوید. نکات مهم را یادداشت می‌کرد و فردای آن روز با هم مرور می‌کردیم.

یادش بخیر هنگام خواندن جوشن کبیر چنان با سوز دل خدا را می‌خواند گو اینکه دیگر باری وجود ندارد. و اکنون دیگر نیست تا صدای الهی العفو گفتن‌هایش بند دلم را پاره کند ... روحت شاد مادرم ... روحت شاد پدرم ... نیت می‌کنم امشب را به نیت آنانی احیا بدارم که دوست داشتند اکنون در کنارم باشند. خدایا از ما قبول فرما.

برای لحظه‌ای به خود می‌آیم ... اگر این شب قدر آخرم باشد چه کنم؟! ... چه تضمینی وجود دارد سال آینده زنده باشم و بتوانم مناجات کرده و قرآن بر سر گذارم ... از کجا معلوم وقتی پایم را از در بیرون می‌گذارم تصادف نکنم؟! ... شاید سال آینده مانند دوستم در بستر بیماری بودم ... و هزاران شاید دیگر ... چه کارها که نکرده‌ام ... چه کارها که می‌خواهم انجام دهم اما هنوز نتوانسته‌ام ... در دوره‌ای که مرگ‌های آنی زیاد شده است از کجا معلوم من نیز مجال نفس کشیدن دوباره را داشته باشم ... حسرتی عظیم تمام وجودم را فرامی‌گیرد ... ترس از تاریکی قبر ... تنهایی روز قیامت ... آتش دوزخ ... و از همه بدتر روسیاهی در مقابل خدا، پیامبر و ائمه (علیهم السلام) ... خدایا به فریادم برس من جز تو کسی را ندارم ...

به راستی اگر آنانی که امسال زیر خروارها خاک خوابیده‌اند می‌دانستند که آخرین شب قدر خود را می‌گذرانند باز هم همان‌گونه بودند؟! باز هم سستی می‌کردند و با خستگی دعا را می‌خواندند. باز لحظه لحظه صفحات دعا را مرور می‌کردند تا زودتر تمام شود و به خانه برسند و سحری خورده و بخوابند ... نه! هرگز ... باید عبرت گرفت ... باید امشب را غنیمت شمارد که شاید فردایی در کار نباشد ... .

سخنرانی شروع می‌شود ... این بار با دقتی بیش از گذشته گوش می‌دهم ... چه زیبا سخن می‌گوید ... از نماز صحیح می‌گوید ... از اینکه خدا بندگانش را دوست دارد و توقعی جز بندگی از آنان ندارد ... به راستی چهار رکعت نماز صحیح چقدر وقت از من می‌گیرد که این قدر خواندنش برایم مشکل است ... چرا هنگام خواندن نمازهایم با خود نمی‌اندیشم که شاید این نماز آخرم باشد ... آن وقت حتما رنگی دیگر خواهد داشت ... خدایا توفیق عمل صحیح نصیبم کن ... .

جوشن کبیر شروع می‌شود ... هربار برایم بسیار طولانی بود اما امسال چقدر کوتاه به نظر می‌رسد. دوست دارم بخوانم و بفهمم. چقدر نام‌های خدا زیباست. تاکنون این‌طور با دقت آن‌ها را نخوانده بودم. یا رب البیت الحرام ... یعنی می‌شود امسال تقدیرم را سفر حج قرار دهی؟! چقدر دلم پر می‌کشد برای مسجد الحرام، برای بقیع، برای قبر پیامبر ... چقدر دلتنگ شده‌ام برای نفس کشیدن در صحرای عرفات ... خدا روزی‌ام کن ... این‌بار را می‌خواهم بیایم گو اینکه آخرین بارم است ... خدایا کربلا و مشهد نصیبم کن ... عارفا بحقهم.

چراغ‌ها خاموش می‌شود ... چه زود گذشت ... قرآن‌ها را بر سر نهادیم ... اشک امانم را بریده است ... خدایا تو را به حق بهترین‌هایت قسم می‌دهم دستم را بگیر. کمکم کن باز گردم. پشیمانم ... نادمم ... جز تو پناهی ندارم ... خدایا به حق اولیای پاکت تقدیر امسالم را خوب زندگی کردن قرار ده.

تمام شد ... چراغ‌ها روشن می‌شود ... مردم پراکنده شدند ... اما من هنوز نشسته‌ام ... نمی‌خواهم بروم ... اگر در این رفتن بازگشتی نباشد چه؟! ... تا سال آینده چه خواهد شد؟ تنها خدا داند ... .

از مجلس که خارج می‌شوم حال دیگری دارم. نمی‌دانم! خوفی همراه با نوری از امید. خدایا با تو عهد می‌بندم از این پس بهتر زندگی کنم. سعی می‌کنم بهتر از قبل عبادتت کنم. بیشتر تو را بخوانم. بیش از پیش به بندگانت خدمت کنم. کینه‌ها را کنار گذارم. دوستی‌ها را تازه کنم. حق آنان که به گردنم حقی دارند ادا کنم. اسراف نکنم. راست بگویم و راست زندگی کنم ... شاید دیگر مجالی برای جبران نباشد ... خدایا کمکم کن.

و من الله التوفیق

فاضل عبدی

یک آیه ، یک حدیث

آيه شماره 82  از سوره مبارکه اسراء
  وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاء وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِينَ وَلاَ يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إَلاَّ خَسَارًا
و ما آنچه را براى مؤمنان مايه درمان و رحمت است از قرآن نازل مى‏كنيم و[لى] ستمگران را جز زيان نمى‏افزايد

چون قرآن از جانب خدایى است كه خالق بشر و فطرتِ اوست، قوانین آن نیز با فطرت مطابق و نجات دهنده‏ى اوست. «شفاء»
آنچه از سوى خداى رحمان و رحیم باشد، رحمت است. «رحمة للمؤمنین»
چون كافران به اوامر و نواهى قرآن عمل نمى‏كنند، نزول هر دستور، جرمشان را بیشتر و خسارتشان را افزون‏تر مى‏سازد. «لایزیدالظالمین الا خساراً))

قال رسول الله ^{(صلى الله علیه و آله )} :

شَهرُ رَمَضان سَیِّدُ الشُهُورِ وَ لَیلَةُ القَدرِ سیِّدُ اللَّیالی
ماه رمضان سرور ماهها و شب قدر، سرور شب هاست.

بحار الانوار، ج 40، ص 54

حضورفرهنگیان شهرستان کواردرمراسم شب نوزدهم وشب ضربت خوردن امیرالمومنین علی (ع)

برنامه ازساعت 23 شب الی30/3 صبح درمکان مصلای 14 معصوم شهرستان کواربرگزارگردید

که برنامه های آن شامل:قرائت دعای مجیر-دعای جوشن کبیر-سخنرانی-عزاداری ودرپایان بامراسم قرآن به سربه پایان رسید.

برکات و شأن دعای جوشن کبیر

 

خداى تعالى در آسمان چهارم خانه‏اى بنا کرده که نامش بیت المعمور است؛ به آن خانه در هر روزى هفتاد هزار فرشته داخل مى‏شوند و از آن بیرون مى‏روند و دیگر به سوى آن تا روز قیامت بر نمى‏گردند و خداى عزّ و جلّ به صاحب این دعا ثواب این فرشتگان را مى‏بخشد.

وقتی انسان بخواهد کسی را به سمت خودش بخواند او را صدا می زند؛ هر انسانی که به خدا معتقد و مۆمن باشد،یا اگر هم به خدا اعتقاد محکمی نداشته باشد اما در مواقع ناراحتی و نگرانی و التهاب بالاخره یک"یا خدایی" می گوید و در حالتهای گوناگون خدا را می خواند. بنابراین دعا یعنی ای خدا گفتن و از خدا چیزی خواستن؛یکی از دعاهای پرفضیلت ماه رمضان به ویژه لیالی قدر دعای جوشن کبیر است.جوشن‌کبیر، دعایی‌ منقول‌ از پیامبر اکرم (صلی‌اللّه‌علیه‌و آله‌وسلم‌) است که حاوی‌ هزار و یک‌ نام‌ و صفت خدای‌ متعال‌ می باشد.

در روایاتی كه از معصومین به ما رسیده مکرراً این مطلب دیده می شود كه خداوند دارای 99 اسم است كه هر كسی او را به این نامها بخواند،دعایش مستجاب و هر كه آنها را شماره كند اهل بهشت است. گویا مراد از شماره کردن این نامها فقط خواندن آنها نیست بلکه درک کردن مفاهیم و تخلق یافتن به این اسماء است.

دعای جوشن کبیر در یکی از غزوات صدر اسلام از جانب جبرئیل برای پیامبر اسلام آورده شده است. این‌ دعا صد بند دارد و هر بند حاوی‌ ده‌ "اسم" از اسمای‌ خداست‌، به‌جز بند 55 که‌ یازده‌ اسم‌ باریتعالی در آن‌ آمده‌ است‌؛ بنابراین‌، درمجموع‌، این‌ دعا حاوی‌ هزار و یک‌ «اسم‌» خدای‌ متعال‌ است. در باب فضیلت خواندن این دعا چنین آمده است:

1ـ هر که این دعا را هنگام خروج از منزل بخواند،خداى تعالى عمل او را به عملهاى نیکو لاحق مى‏سازد.

2ـ حضرت رسول (صلى الله علیه و آله) فرمودند که: هیچ بنده‏اى از امّت من نیست که این دعا را در ماه مبارک رمضان سه مرتبه یا یک مرتبه بخواند مگر آنکه به تحقیق که خداى تعالى بدن او را بر آتش حرام مى‏کند و بر او بهشت واجب مى‏شود.

3ـ خداى تعالى در آسمان چهارم خانه‏اى بنا کرده که نامش بیت المعمور است؛ به آن خانه در هر روزى هفتاد هزار فرشته داخل مى‏شوند و از آن بیرون مى‏روند و دیگر به سوى آن تا روز قیامت بر نمى‏گردند و خداى عزّ و جلّ به صاحب این دعا ثواب این فرشتگان را مى‏بخشد.

4ـ کسى که این دعا را در ظرفى پاکیزه به آب باران و زعفران بنویسد و آن را بیاشامد به قدرى که نوشیدن آن را توانا باشد، خداى تعالى او را از هر دردى و هر بیمارى شفا مى‏دهد.

5ـ هر کسى که این دعا را بخواند، مثل مردن شهدا مى‏میرد. خداى تعالى براى او ثواب هفتصد هزار شهید از شهیدان صحرا را مى‏نویسد.

7ـ در شبى که شخص این دعا را بخواند خداى تعالى به او روى مى‏آورد و به سوى او نظر التفات مى‏کند و تمامی حاجتهاى دنیا و آخرت او را برآورده می سازد.

8ـ در شبى که این دعا را مى‏خواند خداى تعالى از او شرّ شیاطین و مکر ایشان را دفع مى‏کند و عملهاى او را همگى قبول مى‏کند و مال او را پاکیزه مى‏کند.

9ـ اگر کسى این دعا را در جامى به کافور و مشک بنویسد و آن را بشوید و آن را بر کفن مرده‏اى بپاشد خداى تعالى در قبر او صد هزار نور نازل مى‏سازد و ترس از منکر و نکیر را از او دفع مى‏کند و از عذاب قبر ایمن مى‏گردد و خداى تعالى به سوى او در قبر هفتاد هزار فرشته بر مى‏انگیزاند که با هر فرشته طبقى از نور باشد که آن نور را بر او مى‏پاشند و او را بر مى‏دارند و به سوى بهشت مى‏برند و به او مى‏گویند: خداى تعالى ما را امر کرده که مونس تو تا روز قیامت باشیم و خداى تعالى قبر او را گشاده مى‏گرداند چندان که چشم کار کند و براى او درى در بهشت گشوده مى‏ شود.

10ـ خدای تعالى به خواننده این دعا، به عدد هر حرف دو حوریه بهشتی مى‏بخشد. پس هر گاه از خواندن این دعا فارغ شود، خداى تعالى براى او خانه‏اى در بهشت بنا مى‏کند و او را ثواب حرفهاى تورات، انجیل، زبور و قرآن عظیم مى‏بخشد و به او مثل ثواب ابراهیم خلیل، موسى ،عیسى و رسول الله مى‏دهد.

11ـ کسى که این دعا را بخواند، خداى تعالى بر او دو فرشته موکّل مى‏کند که او را از گناهان نگاه دارند و خداى تعالى را تسبیح گویند و تنزیه کنند و او را از همه بلاها محافظت نمایند و براى او درهاى بهشت را بگشایند و بر او درهاى جهنم را ببندند و تا زمانی که زنده باشد پس او در حفظ و امان خدا خواهد بود و همچنین در نزد وفات.

( مهج الدعوات ابن طاووس ـ ترجمه طبسى، ص 363-365)

 

مضامین بلند دعای جوشن کبیر

در تلاوت قرآن خدا با ما سخن می گوید و در دعا ، ما با خدا سخن می گوییم ، دوشكل دعا وجود دارد یكی خواسته ها و نیازهای عادی مردم است و دیگری سلسله دعاهایی داریم كه از ائمه معصومین رسیده و ذخیره ای است برای ما. این دعاها در مرحله اول نقش معرفت افزایی دارد و معرفت ما را به خدا زیاد می كند، دعای جوشن كبیر دارای صد بند صفات و ویژگیهای خداست كه موجب نزدیک شدن دل به خدا می گردد؛ این دعا خیلی خالص و ناب است؛ زیرا صحبت هیچ چیز جز محبوب در آن نیست.کسانی که معرفت کافی را کسب کرده باشند می توانند به ژرفای این دعا پی ببرند.

خدا باید حلاوت ذکرش را به دل بچشاند تا انسان حال اولیاء خدا را در اسماء خداوند بفهمد و درک کندکه هر کدام از این اسماء با دل انسان چه می کند. اگر دل پاک شده و نوری از توحید بر دل تابیده باشد، وقتی این دعا را می خواند مثل شخصی است که به بوستان بزرگی رسیده که هر بخشی از این بوستان پر است از گلهای رنگارنگ که یک اسم در این اسماء تجلی دارد. توجه دقیق و عمیق به اسماء حضرت باری تعالی، به طرز عمیقی نور معرفت را در ظاهر و باطن ذاکر پراکنده می سازد. همچنین ذکر اسماء حضرت رب العالمین با آنکه در زمانهائی خاص بیشتر توصیه شده اما مقید به ایام مشخص نیست بنا بر این در همه حال با حضور قلب و فارغ از اندیشه های دنیوی می توان بر این اذکار مداومت کرد.

کلام آخر:

خوشا به نیمه شبى با خدا صفا کردن

زبان حال گشودن، زدل دعا کردن

تمام لذّت عالم نمى رسد قدرش

به یک دقیقه مناجات، با خدا کردن

بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان

باسلام

بهترین عمل در شب قدر چیست؟

زمان هایی در زندگی انسان وجود دارد که انسان با بهره جستن از آن می تواند بهترین هایی، برای باقی روزهای زندگی خویش رقم زند. یکی از این اوقات، لیالی قدر است. شاید شما نیز در زمره افرادی باشید که به دنبال بهترین عمل و عبادت در طول این ایام هستند تا بدین واسطه نهایت استفاده را از این شب ها ببرید. از این رو به دنبال بهترین عمل و عبادت نیز خواهید بود، اگر می خواهید شب قدری متفاوت از شب های پیش داشته باشید، قدری به این نوشتار تأمل کنید.

شبی بهتر از هزار ماه

امام على علیه السلام مى فرماید: فرصت، چون ابر مى گذرد. پس فرصت هاى خوب را غنیمت شمرید. (منتخب میزان الحکمه) فرصت هایى كه در زندگى براى انسان پیش مى آید مثل طلا و بلكه ارزشمندتر است و باید قدر آن ها را دانست یکی از این فرصت ها شب قدر است اما با چه عملی می توان نهایت استفاده را از این شب برد؟

اعمال شب قدر

شب قدر آداب و اعمالی را به خود اختصاص داده است، از آن جمله می توان به شب زنده داری، غسل، دعا، واسطه قرار دادن قرآن و اهل بیت علیهم السلام، زیارت امام حسین علیه السلام و نماز اشاره داشت. حال آنکه، در کنار این اعمال می توان از عمل دیگری نام برد که به جرأت می توان گفت در میان سایر اعمال غریب واقع شده، و آن (تفکر) است.

بهترین عمل در شب قدر

اکثرا شب های قدر ما به خواندن قرآن و دعای جوشن کبیر، نماز و قرآن به سر گرفتن و استغفار به سر شده است، در خوب و نیکو بودن این اعمال شکی نیست اما سخن جای دیگری است، هدف از خواندن دعا چیست؟ چرا قرآن کریم در این شب نازل شده؟

یکی از دلایل عزت این شب نزول کتاب هدایت قرآن کریم و تمامی کتاب های مقدس در این شب است «ماه رمضان، ماهى كه قرآن در آن نازل شده است، تا هدایتى براى مردم و نشانه هایى روشن از هدایت و جدایى حق از باطل باشد». این شب، عزیز است چرا که، موجبات هدایت انسان به سوی خدا را فراهم می سازد، هدف رسیدن به خداست و این سفر الهی و لقاء خدا جز با قدم های معرفت ممکن نیست. آری اگر دعا، نماز، قرآن را بخوانی اما تدبری و تفکری در آن نباشد راه رسیدن به خدا بس سخت و دشوار خواهد شد.

پس بهترین عمل در این شب ها عبادت همراه با بینش است، اگر قرآنی می خوانیم، دعایی می خوانیم یادمان باشد که در فلسفه همه این ها بیندیشیم، در شبی که عبادتش بهتر از هزار سال است بیاییم به بنیان های فکری خود هم نظمی دهیم بیاییم با خداوند عهد کنیم من بعد همه کارهای ما حرف زدن های ما، رفتار ما همه و همه همراه با  تعقل و تفکر باشد.

زمانی را به تفکر اختصاص دهید

رسول اكرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: تفكر یك ساعت بهتر از عبادت یك سال است. البته كسى موفق به تفكر مى‏شود كه خداوند متعال قلب او را به نور معرفت و توحید روشن كرده، و در راه سلوك و عبودیت باشد. تفكر در خصوصیات مخلوقات: انسان را به مبدأ جهان و صفات عالیه او آشنا مى‏كند، و تفكر در نفس خود مرحله بندگى و وظیفه داشتن و اطاعت اوامر پروردگار متعال را تعلیم مى‏كند، و تفكر در اعمال و رفتار خود و دیگران، نواقص و عیوب و نقاط ضعف خود را نشان مى‏دهد، و تفكر در حالات گذشتگان، انسان را براى عواقب امور و نتائج اعمال و مراحل خوشبختى و گرفتارى و عالم ماوراء طبیعت متوجه مى‏كند. تفكر وسیله‏اى است كه هرگز نظیر آن را براى وصول به مقامات بندگى و عوالم عبودیت نتوان پیدا كرد. (مصباح الشریعة/ ترجمه مصطفوى؛ متن؛ ص115) اولین جاده رسیدن به خدا معرفت است و بهترین عمل در شب قدر کسب معرفت الهی است.

 

شب قدر شب علم و معرفت

بالاترین عبادت در شب های قدر، طلب علم و یادگیری احکام خدا و اصول و فروع دین خدا است؛ زیرا علم به معارف الهی باعث می شود که انسان در عرصه های مختلف زندگی نلغزد. بسیاری از بزرگان دین توفیق خود را در بزرگ داشت این شب ها می دانند، چنان که نگارش کتاب دعای با ارزشی مثل جواهر الکلام و المیزان در شب های مبارک قدر به پایان رسیده است.

محدّث بزرگوار، ابن بابویه رحمه‏الله در مجلس 93 از كتاب الأمالى، مى‏گوید: هر كس این دو شب را با گفتگوى علمى احیا بدارد، بهتر است. به نظر مى‏رسد كه این مطلب، برگرفته از سخن پیامبر خدا به ابوذر است كه در آن، برترى علم را بر عبادت به تفصیل، بیان، و در پایان آن فرموده است: اى ابوذر! یك ساعت نشستن براى گفتگوى علمى براى تو، از عبادت یك سال كه روزش را روزه بدارى و شبش را به نماز بِایستى، بهتر است.( جامع الأخبار: 109 / 195)

لیكن براى روشن‏تر شدن این موضوع، توجّه به چند مطلب ضرورى است:

الف ـ كدام علم و كدام عبادت؟

از دیدگاه فقهى، «آموختن علم»، احكام پنجگانه را دارد و بررسى متن احادیث فراوانى كه علم را برتر از عبادت مى‏دانند، به روشنى مى‏رساند كه مقصود، برترى آموختن واجب یا مستحب بر عبادات مستحب است. امام صادق «علیه السلام» فرمودند: اگر مردمان ارزش‏ علم‏ و دانش را مى‏دانستند، به جستجو و طلب آن بر مى‏خاستند، اگر چه به ریختن خون ها بیانجامد و به فرو رفتن در گرداب هاى مرگبار. (الحیاة / ترجمه احمد آرام ؛ ج‏1)

ب ـ نقش عبادت در پیدایش نور علم

از نگاه متون اسلامى، عبادات، نقشى بنیادى در پیدایش و تداوم فروغ علم دارند. از این رو، هدف احادیثى كه علم را برتر از عبادت مى‏دانند، تضعیف یا انكار نقش سازنده عبادت در كنار علم نیست؛ بلكه تأكید بر همراه ساختن عبادت با علم و برحذر داشتن از عبادتِ ناآگاهانه است كه نه تنها بى‏ارزش، بلكه خطر آفرین است. امام علی درود خدا بر او، فرمود: نزدیکترین مردم به پیامبران، داناترین آنان است، به آنچه كه آورده‏اند.(نهج البلاغة / ترجمه دشتى)

دوستان عزیز بیاییم این شب ها را مغتنم بدانیم و اگر دعایی را زمزمه می کنیم قدری بر شرح آن نیز تأمل کنیم اگر قرآنی تلاوت می نماییم زمانی را نیز اختصاص به تفسیر آن دهیم تا از چشمه معرفت الهی نیز سیراب گردیم.

مریم پناهنده                       

بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان   

ذکرمنابع در ادامه مطلب

باسلام

مشق عشق این هفته سیروس امیر زادگان************

کوچه هایمان را به نامتان آذین بستیم تایادمان نرودکه کوچه محل زندگی نیست محل کوچ است.

ازدریچه نگاه شهداهمه پدیده هازنجیراتصال آدمی به معبود است.شاید اگر راه سرخ شهیدان نبودهرگز دستمان با تاکهای روی دیوار دوست نمی شد وگوشمان راآواز اطلسی ها ونگاهمان رارنگ سرخ شقایق ها نمی نواخت وروزگاربا تکرارثانیه ها وآمد وشدفصلهابه انتها می رسیدوناچار بودیم  هر روز ازخیابانهای دراز ودلمرده بگذریم  وهرشب ازهمان گذرهای سرد وکسل کننده ،خسته به خانه برگردیم  وباز روز ازنو روزی از نو،در کوچه باغ سبزشهدادریافتیم که دستهای آسمان ،مهتابی است وزمین پله آسمان  است ویقین داریم که اگر شهدانبودند عشقی زنده نمی ماند ودرختان جوانه هایشان را روی دامن آسمان نمی کاشتند.

شهید سیروس امیرزادگان  در سال 1346در سه چادری در یک خانواده عشایری دیده به چهان گشود.دوران ابتدایی رادر مدارس سیارعشایریفارس گذراندوراهنمایی را درشیراز به اتمام رساند وپس از طی دوران متوسطه واخذدیپلم درشهرکوار در کسوت سربازی عازم جبهه های جنگ شد ومدت یک سال را در مناطق عملیاتی سپری نمود ودر این اثنا پس از قبولی در مرکز تربیت معلم جهرم به تحصیل بازگشت ومدت یکسال را نیز در این مرکز گذراند وپس از آن مجددا به عنوان بسیجی به سوی جبهه شتافت  وحدود4ماه درجبهه های خوزستان ومنطقه فاو درصف غیور مردان بسیجی مشغول دفاع ازکیان میهن ودین بودو سرانجام در آخرین درگیری های فاو ودرحین عقب نشینی تاکتیکی نیروهای خودی از فاو به درجه رفیع شهادت نائل گردید وبه خیل عاشوراییان گم نام پیوست.

محل شهادت:فاو                                                 تاریخ شهادت:27/1/1367

محل دفن:گلزارشهدای کوار                                    تاریخ تولد:1343

نام پدر: محمد                                                     میزان تحصیلات:فوق دیپلم

محل تحصیل:تربیت معلم جهرم                                                                رحمت واسعه الهی بهره راه او باد.

باسلام

این جلسه در نمازخانه اداره با حضور تمامی کارمندان اداره آموزش وپرورش با سخنرانی مربی کلاس آقای  جاوید بهرام غاری که یک ماه پیش در کارگاه آموزشی که توسط سپاه  برگزارگردید شرکت کرده است.

ایشان درمورد ماهواره گفتند:حضرت امام علی (ع)علم در دست نا اهل ازشمشیربرنده در دست دیوانه زنجیری خطرناکتراست.

منظور از ماهواره خودابزارماهواره نیست بلکه مظروف آن است که امروزنااهلان مشرکین،مستکبرین وشیطان پرستان ارآن براب انحراف دین ومومنان استفاده میکنندتا راه خدارامنحرف کنند. درطول تاریخ مشرکین خواهان جهالت بشربوده اند لذا لذات مادی راتبلیغ می نمودندوامروز جاهلیت مدرن با استفاده ازابزاری چون ماهواره آنچه راکه در گذشته خداوند قومی رابخاطر آن نابودنموده است تبلیغ می نمایندمثل ترویج همجنس بازی (قوم لوط)،اشرافی گری(قارون)،زنا وکم فروشی،کشتن دختران و(سقط جنین)،تنبلی وکم تحرکی واستفاده ازنجاسات مانندشرب خمرواستفاده ازسبک ماهواره ای  و... اگرچه ماهواره به کلی حرام نشده ولی تمام مراجع رعایت ازقوانین موجود راواجب دانسته اند ،لذاقانون جمهوری اسلامی آن را منع نموده است. والسلام

ومذت استفاده از ماهواره:

بود مردی  بی نوا وآس وپاس                          کهنه کفشی روز وشب یکتا لباس

مفلسی بی چاره وبی خان ومان                     گشته مفروض ازتمام مردمان

خانه اش سست ومحقر بی دوام                       سالهامستاجرآن کهنه بام 

روزی ازایام من گفتم به خویش                         باید اورا مرهمی برقلب ریش

باید اورا من دیگر یاری کنم                               وقت آن آمد که همکاری کنند

مبلغی آوردم ومحض خدا                                 گفتم او را قرضهایت  کن ادا

چند روزی رفت ازاین ماجرا                                دیدمش می آیدو باصد دعا

در دودستش دیش وبشقابی نهان                     گقت:اول آرزویم شدعیان

گشته ازپول توای بهتر زجان                            ماهواره میهمان سفره مان

هرشبی باصدکانال وصدنوا                              گشته ایم آزاد ما ازغصه ها

چندسال بعد دیدم اعتیاد                               حاصل عمرش همه داده بباد

نوجوانش گوشه زندان وحبس                        دخترش باخودکشی وقتل نفس

این همه سوغات آن بشقاب بود                      کاش آن فکرکمک درخواب بود

کاش آن یک لقمه نان درسفره بود                    کاش بشقابی درآن خانه نبود

ای خدابیدارکن هرخواب را                             ریشه کن،کن دیش وآن بشقاب را

سراینده:عبدالحمید روحانی

یک آیه ، یک حدیث

وَإِذَا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُواْ لَهُ وَأَنصِتُواْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ
و چون قرآن خوانده شود گوش بدان فرا داريد و خاموش مانيد اميد كه بر شما رحمت آيد
در برابر تلاوت قرآن از سوى هركس كه باشد، باید سكوت كرده و گوش بسپاریم. «و اذا قُرء القرآن فاستمعوا له» («قُرِء» مجهول آمده است) سكوت و گوش سپردن به قرآن، زمینه‏ى برخوردارى از رحمت الهى است. «لعلّكم تُرحمون»

     قال رسول الله ^{(صلى الله علیه و آله )} :

الصَّومُ فِى الحَرِّ جَهاد

روزه گـــــــرفتن در گرما، جهـــــــاد است .

بحار الانوار، ج 96، ص 257

داعش (دولت اسلامی عراق و شام)

«داعش» یا «دولت اسلامی عراق و شام» یکی از نام­هایی است که طی ماه­های اخیر بیش از هر گروه و بازیگر غیررسمی دیگری در خاورمیانه نامش نه تنها در عراق و شام بلکه در میان رسانه­های منطقه­ای وبین­المللی شنیده می­شود. در ادامه ضمن بررسی چگونگی تشکیل این گروه، نحوه عضو­گیری، وضعیت عمومی و فعلی­اش در کشورهای عراق و سوریه، بررسی خواهد شد.

داعش: تشکیل در عراق ریشه در افغا نستان

 زمان تأسیس داعش به یک دهه پیش تر از امروز و مکان آن را به سرزمین عراق منصوب می­کنند؛ جایی که ابومصعب الزرقاوی از رهبران القاعده، با ورودش به عراق رسماً از تاسیس گروهی سفلی – جهادی بنام «جماعت توحید و جهاد» خبر داد. در این زمان بیش از یکسال بود که نظام بعثی تحت امر صدام حسین با حمله­ی ایالات متحده آمریکا و متحدینش سقوط کرده بود و پل برمر آمریکایی حکومت دو ساله و موقتش را در این سرزمین دائر کرده بود. عراقی بحرانی و کاملاً در حال گذار و بی ثبات، درست به مانند آنچه که از سال 2001 با حمله­ی آمریکا به افغانستان رخ داده بود و همچنان ادامه داشت (و دارد). لذا  القاعده -که هدف اعلامی آمریکا به افغانستان خطاب شده بود-  سعی بر واکنشی متقابل و ایجاد جهادی همه جانبه با این کشور در سراسر خاورمیانه و هر جای دیگری که آمریکایی­ها حضور داشتند، داشت. القاعده­ای که در دهه­ی 1980 و عمدتاً تحت تأثیر دو عامل ایجاد، تقویت و حیات یافته بود نخستین آنها حمله­ی شوروی به افغانستان بود و دومین آنها تأثیر پذیری رهبرانش از وقوع انقلاب اسلامی در ایران بود. هرچند در دهه­ی 1980 القاعده تحت حمایت مستقیم آمریکا و متحدین منطقه­ای­اش برای تنگ کردن عرصه بر شوروی بود در نیمه­ی دوم دهه­ی 1990 نیز این گروه با نوعی سکوت قابل تأمل آمریکایی­ها و حمایت آشکار پاکستانی­ها، دوشادوش گروه طالبان توانست در تسخیر بخش عمده­ی این کشور و برپایی حکومت اسلامی طالبان نقش قابل توجهی را ایفا کند(مرکز مطالعات معاونت سیاسی، 1392: 33).

اما پس از واقعه­ی 11 سپتامبر دست کم در ظاهر امر این گروه رادیکال اسلامی در مقابل متحد و حامی پیشین اش یعنی آمریکا قرار گرفته است. گروه «جماعت توحید و جهاد» دو سال پس از تشکیل به «دولت اسلامی عراق» تغییر نام دادند و در این سال درگیری­های آنان با آمریکایی­ها و دولت مرکزی عراق بسیار شدیدتر از قبل شد و این وضعیت نسبتاً تا اواخر سال 2008 ادامه یافت تا اینکه با حملات گسترده­تر ارتش آمریکا و تقویت نیروهای تازه تأسیس نظامی و امنیتی عراق، تنی چند از رهبران آنها از جمله زرقاوی (2006)، ابی عمر البغدادی (2010) و ابی حمزه المهاجر (2010) کشته شدند.

برگرفته ازمقاله فرهنگی بسیجی عبدالرضا فتحی

مادر دلمان مهر پیمبر داریم                           مردانگی ازخصلت حیدر داریم

داعش رقمی نیست که یادش بکنیم               ماعطر جهاد بدر وخیبر داریم

ما دشمن اصلی به ستوه آورده ایم                یک ملت نستوه دلاور داریم

اینهاهمه از لطف خداهست که ما                  چون خامنه ای ولی ورهبر داریم

سراینده:عبدالحمید روحانی