در جستجوی حجاب آقایان!


واقعا هم جای سوال دارد. چرا در این وضعیت بلبشوی فرهنگی که جامعه ما دارد، کسی از حجاب مردان حرفی نمی‌زند؟ چرا همه کاسه کوزه‌ها باید سر خانم‌ها خراب شود؟

یعنی برای مردان اشکالی ندارد که با شلوارک و پیراهنی با یقه کاملا باز بیرون بیاییند؟ حالا موی سر و مچ دست پیشکش، ولی وجدانی هم حساب کنیم یعنی باید اینقدر پسر‌ها آزاد باشند که با شلوار فاق کوتاه بیرون بیاییند و کسی چیزی نگوید؟ شلواری که از عقب و جلو مقداری از بدن را نمی‌پوشاند و می‌شود آنچه که نباید بشود!
اشکال از دین است که در این باره حرفی نزده؟
اشکال از مسئولین و متولیان فرهنگی است که سکوت کرده‌اند؟
یا اشکال از جای دیگر است؟
این‌ها حرف‌هایی است که به صورت گلایه از زبان بعضی بانوان جامعه می‌شنویم که به حق درست هم هست ولی با مطرح شدن یکی دو نکته مسئله کاملا روشن می‌شود.
نکته اول اینکه قرآن کریم در آیه سی‌ام سوره نور قبل از اینکه حجاب و عفاف بانوان را مطرح کند به تبیین پوشش مردان می‌پردازد: «قُل لِّلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَیَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَلِکَ أَزْکَى لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِمَا یَصْنَعُونَ» (به مردان با ایمان بگو: دیده فرو نهند و پاکدامنى ورزند، که این براى آنان پاکیزه‏‌تر است، زیرا خدا به آنچه مى‏‌کنند آگاه است.) [۱]
در تفسیر نور ذیل تفسیر این آیه شریفه دو نکته اساسی اشاره شده که روشنای بحث ماست:
۱. پوشش، براى‏ مردان نیز واجب است.
۲. جاذبه هاى‏ غریزى‏ را باید کنترل کرد.
پس دین و شریعت در این زمینه سکوت نکرده و حتی قبل از بیان حجاب و عفاف برای بانوان به این مسئله اشاره کرده است.
و اما نکته دوم بخشی از بیانات مقام معظم رهبری (حفظه الله) است که کاملا روشن می‌کند که در این مسئله اشکال به مسئولین و متولیان فرهنگی هم برنمی‌گردد بلکه حساسیت مسئله است که کار را به این صورت نمایان کرده است: «اسلام به مسأله‌‏ى عفاف زن اهمیت مى‏‌دهد. البته عفاف مرد هم مهمّ است. عفاف مخصوص زنان نیست؛ مردان هم باید عفیف باشند. منتها چون در جامعه، مرد به خاطر قدرت جسمانى و برترى جسمانى، مى‏‌تواند به زن ظلم کند و برخلاف تمایل زن رفتار نماید، روى عفّت زن بیشتر تکیه و احتیاط شده است.» [۲]

حقيقت اينست كه اين وضع بی حجابی رسوا كه در ميان ما است و از اروپا و آمريكا هم داريم جلو می‏افتيم از مختصات جامعه‏های پليد سرمايه‏داری غربی‏ است و يكی از نتائج سوء پول پرستی‏ها و شهوترانيهای سرمايه‏داران غرب است ، بلكه يكی از طرق و وسائلی است كه آنها برای تخدير و بی حس كردن اجتماعات انسانی و در آوردن آنها به صورت مصرف كننده اجباری كالاهای خودشان به كار می‏برند